هیچ نبود

سرانگشتان بازیگوش باد
               در دستهایم گره خورد
و چشمهای برکه آرام و صاف 
                           نگاهش را به من سپرد 

من نبودم 
او نبود 
واژه نبود 
تنها نگاههایی در هم تنیده 
                   و هزار شعر بی کلام 
                         در وسعت هذیانی ابدیت 
                              
                                                        حامد ـ م 
                                                       زمستان ۸۲