چرایی رفتارهای خودتخریبی ، همیشه سوال بوده اند . پاسخهای زیست شناسانه ساده انگارانه به نظر می رسند و تحلیل این رفتارها در سطح روانشناختی و جامعه شناسی آن قدر پیچیده می شود که باز هم برای فهمیدن ناچار به ساده تر کردن می شویم .
خودکشی ترجیح نبودن به بودن است و به نظر می رسد تنها تصمیمی است که سراسر اختیار است اما ، همین تصمیم هم در زیر فشار جبر محیطی شکل گرفته و چندان هم آزادانه نیست ، در واقع خودکشی از میان گزینه های دیگر انتخاب نمی شود بلکه تنها چاره ای است که فرد به آن می اندیشد ، از این رو انتخابی در کار نیست !!
اما ، همه ی آدمها هم خودکشی نمی کنند که بمیرند ، این پرده ی آخر زندگی بی رویایشان است و شاید نتیجه ی این بازی را جلب توجه دیگران پیش بینی می کنند . بازیگران در سناریوی فریادخاموش نیاز به دیگری را فریاد می زنند ، ناتوانی و تنهایی خویش را یادآوری می کنند و البته توانمندی خود را در کندن از این همه آدم . این اقدام بیشتر در زنان دیده می شود . به عبارتی زنان بیشتر از مردان اقدام به خودکشی می کنند اما کمتر می میرند . گویی ، هدف مرگ نیست !! و انگار سرشت زنان را با مرگ کاری نیست و زن همه زایش و زایندگی و زندگی است.
به هر حال من هنوز زنده ام و وب لاگ می نویسم ، اما ، این که دلیل نشد تا خودکشی نکنم ، پس خودکشی ..........
من آخر سر از دست اینترنت خودکشی می کنم !!!!
تو هم می‌خوای اقدام به خودکشی کنی و نمیری؟
واسه کشیدن کدوم فریاد؟
نههههههههههههه...
مریم حتی واسه شوخی هم این حرفو نزن!
مریم خانم از این حرفها نزن ....
بعضی از دوستان برای من آف گذاشته اند که وب لاگ باز نمی شود ، چرا ؟؟؟
من خودم هم نمی دونم ..... چه خبره اینجا ؟؟؟
فکری که بتونه با اراده قفس تن بشکند شایسته ستایش است و روح تن را نابود میکند تا از حبس جسم خلاص شود
لحظه ها به سنگینی سنگ اند
و من بر سراب لحظه های رخوت چنگ می زنم
اکنون در انتهای راه
دستان خسته ام لبریز از هیچ است
و دیگر چیزی برای باختن در کف نیست
همه چیز در سکوتی وحشت زا خفته
من در قحطی انگیزه
بی آنکه دست و پایی بزنم
با ریشخندی به آن همه اشتیاق
خویش را با کافور و کفن می آرایم
«چنین گفت حامد زنده هنوز »
مریم. پس چرا نمردی هنوز ؟ بجنب دیگه. کل ملت رو گذاشتی سر کار ....
راستی فکر می کنی اون دنیا اینترنت پیدا بشه؟ رفتی اونجا وبلاگت رو فراموش نکنی ها.تند تند آپدیت اش کن. آفرین ...