خودافشایی یکی از عوامل پایداری ارتباط است و تحقیقات نشان داده که زنان بیش از مردان در رابط با همسر خویش خودافشایی می کنند - البته من این جوری نیستم به گمانم !! هستم ؟؟؟ -
یکی دیگر از عوامل مهم در پایداری ارتباط ، تعهد است .تعهد به معنای تصمیم قطعی گرفتن به ادامه ارتباط است که در طول زمان افزایش می یابد . مسئله ای که شاید سخت ترین و دشوارترین مرحله باشد و البته طرفین برای شانه خالی کردن از این تعهد توجیه های متنوعی دارند . البته بروز تعهد و ایجاد آن خود به شرایط خاصی نیاز دارد . عوامل مهمی که موجب می شود طرفین خود را ملزم به ادامه ی ارتباط بدانند عبارتند از : رضایت ؛ میزان پاداشی که افراد از رابطه می برند احساس تعهد را بیشتر می کند ، نبود روابط جایگزین ؛ گزینه های محدود موجب می شود به آنچه هست بچسبند !! ، میزان سرمایه گذاری از هر نوعی ؛ سرمایه گذاری عاطفی ، زمانی و حتی پولی .
اما ، به تجربه دیده ام آنچه موجب تعهد فرد به ارتباطی می شود ، تنها کیفیت رابطه نیست . آنچه به فرد توانایی تعهد داشتن به هر امری را می دهد هویت وی است . فردی که هویت آشفته داشته باشد و دائما به آونگ چه کنم چی کار کنم گرفتار باشد ، اساسا نمی داند که چه می خواهد که حالا به آن تعهد داشته باشد یا نداشته باشد. از این رو ، پیش نیاز تعهد به دیگری ، تعهد به خویشتن است و این نیز مستلزم عبور از مراحل هویت یابی و رسیدن به بلوغ اجتماعی - روانی - عاطفی است .افرادی رابطه ی پایدار دارند که به هویتی منسجم دست یافته باشند . به این ترتیب ، پیش از آنکه به فضای دیگری ها پای نهیم ، نیازمند آنیم که فضای خویش را بشناسیم .
تعهد به خویشتن...! جالبه! تا حالا راجبش فکر نکرده بودم!
سلام
من این بحث را دنبال میکنم
منتظر بقیش هستم (:
سلام مسعود
می نویسم دنبالش را .... نظرت چیه ؟؟ نظرت رو هم بگی خوشحال می شم
این فضا برای بعضیها می تونه واقعا غیر مجازی باشه !!!
تعهد تنها بندی است که انسان آن را با اختیار برای خویش می گزیند و از آن لذت می برد. مانند عاشق که تنها بیماری است که از بیماری خویش لذت می برد.