آینه ی من

دوباره کوه ، و این بار ، لحظات بی تکرار با تو بودن ….
دوباره سفر و کشف سرزمینهای بکر ، سفری بی انتها در وجودی بی کران ….. و من هنوز جا مانده ام در آن لایه های تو در تو …..
امروز ، پس از مدتها ، خودم را بی هیچ پیرایه و نقابی در آینه ی تو دیدم . آری ، این منم ، سبک تر از پر ، لطیف تر از باران ، شفاف تر از  آفتاب  ، روان تر از رود ، سپید تر از برف ، سرکش تر از طوفان …….

امروز ……..
پرم از حس لطافت 
              شادی و رضایت 
                     سادگی و صداقت

پرم از طغیان  شعرهایت
               حجم حضورت 
                    و  هجوم نگاهت 
                
پرم از   سکوت من 
             لبریزم از آوای  تو 
                  و  سرشارم
 از جوشش ما