دوباره کوه ، و این بار ، لحظات بی تکرار با تو بودن …. دوباره سفر و کشف سرزمینهای بکر ، سفری بی انتها در وجودی بی کران ….. و من هنوز جا مانده ام در آن لایه های تو در تو ….. امروز ، پس از مدتها ، خودم را بی هیچ پیرایه و نقابی در آینه ی تو دیدم . آری ، این منم ، سبک تر از پر ، لطیف تر از باران ، شفاف تر از آفتاب ، روان تر از رود ، سپید تر از برف ، سرکش تر از طوفان …….
امروز …….. پرم از حس لطافت شادی و رضایت سادگی و صداقت
پرم از طغیان شعرهایت حجم حضورت و هجوم نگاهت پرم از سکوت من لبریزم از آوای تو و سرشارم از جوشش ما |