ارگ بم جاودانه شد ، زلزله برای مکانی تاریخی پیوندی است با تاریخ هزاران سال بعد ....
 زنان گریه می کنند و البته کمک هم می کنند ولی مردان ،  لاریجانی و امثالهم .....مثل همیشه ابزارگرا و فرصت طلب ..جان انسانها کمترین بها برای آنان است تا پله های ترقی را از روی آوارها و جسدهای بی جان ...همیشه یک جور اتفاق می افتد ...
باز هم مرده پرستی ، این سنت نخ نما ، عزای عمومی !!!...آمار کشته گان !!...عزای عمومی اعلام می کنیم ، کمک می طلبیم و اما ، پیشگیری نمی کنیم .....هرگز پیشگیری نکرده ایم  ...
 آمار کشته گان !!! پس آمار زنده های چی ؟!!!!چند نفر مجروح جسمانی نیستند اما روح و روانشان از هم پاشیده است ....بحران فقدان .....
هیچ کس نیست تا در بحران روانی همراه اینان باشد .... فقط که خورد و خوراک و پوشاک نیست ، اینها اولین گام هستند،  نه تنها گام .....گامهای بعدی ...هیچ وقت بیش از یک قدم جلوتر نرفته ایم و نمی رویم ..گام اول را که برمی داریم ،گمان می کنیم بهترین ها را انجام داده ایم ، چنین است که همیشه در نیمه ی راه هستیم ........چنین است که آثار زلزله ی رودبار هنوز هم در جای جای شهر دیده می شود ...چنین است که از تجربه ها هیچ نمی آموزیم حتی اگر بارها و بارها تکرار شود ،  چنین است که پدیده های طبیعی ، غیر طبیعی می شوند ......