خودافشایی یکی از عوامل پایداری ارتباط است و تحقیقات نشان داده که زنان بیش از مردان در رابط با همسر خویش خودافشایی می کنند - البته من این جوری نیستم به گمانم !! هستم ؟؟؟ -
یکی دیگر از عوامل مهم در پایداری ارتباط ، تعهد است .تعهد به معنای تصمیم قطعی گرفتن به ادامه ارتباط است که در طول زمان افزایش می یابد .  مسئله ای که شاید سخت ترین و دشوارترین مرحله باشد  و البته طرفین برای شانه خالی کردن از این تعهد توجیه های متنوعی دارند . البته بروز تعهد و ایجاد آن خود به شرایط خاصی نیاز دارد . عوامل مهمی که موجب می شود طرفین خود را ملزم به ادامه ی ارتباط بدانند عبارتند از : رضایت ؛ میزان پاداشی که افراد از رابطه می برند احساس تعهد را بیشتر می کند ، نبود روابط جایگزین ؛ گزینه های محدود موجب می شود به آنچه هست بچسبند !! ، میزان سرمایه گذاری از هر نوعی ؛ سرمایه گذاری عاطفی ، زمانی و حتی پولی .
اما ، به تجربه دیده ام آنچه موجب تعهد فرد به ارتباطی می شود ، تنها کیفیت رابطه نیست . آنچه به فرد توانایی تعهد داشتن به هر امری را می دهد هویت وی است . فردی که هویت آشفته داشته باشد و دائما به آونگ چه کنم چی کار کنم گرفتار باشد ، اساسا نمی داند که چه می خواهد که حالا به آن تعهد داشته باشد یا نداشته باشد. از این رو ، پیش نیاز تعهد به دیگری ، تعهد به خویشتن است و این نیز مستلزم عبور از مراحل هویت یابی و رسیدن به بلوغ اجتماعی - روانی - عاطفی است .افرادی  رابطه ی پایدار دارند که به هویتی منسجم دست یافته باشند . به این ترتیب ، پیش از آنکه به فضای دیگری ها پای نهیم ، نیازمند آنیم که فضای خویش را بشناسیم .