در اینجا در گوشه این اتاق نارنجی به خاطرات خوش گذشته می اندیشم. به لحظه های در " انتظار با تو بودن "و انگار که لذت من "در انتظار بودن است" نه با تو بودن!
دیروز اولین جمعه ای که بود بعد از یکسال با هم بودن، من تنها بودم. از یکسال پیش، دلتنگی روزهای جمعه را فراموش کرده بودم اما دیروز.......
در تمام مدت آشنایی مان، تعطیلات رنگ و بویی دیگر داشت... فرصتی بیشتر برای با هم بودن... انگار که تعطیلات بازگشتن به دوران دوستی هاست... در دوران دستی لحظه ها را بیشتر مغتنم می شماری... اما، بعد از آن می دانی اگر امروز عصبانی شدی، فردایی هست که جبرانش کنی ... اگر امروز بی حوصله بودی، زمانی دیگر با محبتی دوچندان جبرانش می کنی ...اما، تنهایی دیروز اهمیت لحظه ها را برایم آشکار کرد... لحظه ای دیگر به هر دلیلی ممکن است "من و او" در کنار هم نباشیم. علاوه بر آن، حافظه و خاطره چیزهایی نیستند که از یاد بروند، همان ضرب المثل قدیمی آبی که ریخته شد.....
گاهی جدایی لازم است... برای تنوع، برای درک ارزشهای با هم بودن... برای تفکر و بازاندیشی... گاهی باید تنها بود!!
تهایی فرصتی برای دوست داشتن خود است
اوه اوه جمله قصار شدش!
از اینکه سری به ما زدی ممنون
باز هم بیا آشنای تازه
شاید به همین خاطر است که هر کسی که تنهاییش را از دست بدهد همه چیزش را باخته و موفقان همگی تنهایی های پربار و خلاقانه ای داشتند...
خیلی وقتا آدما از ترس از دست دادن هیچ وقت فرصت تنهایی رو به هم نمیدن... و همدیگه رو از دست میدن!
بازی پلیدیه که آخرش هر دو بازنده ان.
سلام خوبی؟ دفتر عشق آپدیت شد . و باز منتظر حضور گرمت هستم. شاد باشی. یا حق
آه تنهایی عزیز
سلام مریم عزیز...من بعد از مدتها با یه داستان از خودم به روزم....به من سر بزن و نقدم کن...خوشحال میشم
سلام . با خط آخر نوشته ت شدیدا موافقم دوست من . توی روانشناسی اصلی هست به نام حد مجاورت . دو نفر لازمه هر از گاهی برای بیششتر شدن جذابیت مدتی از هم دور باشند . اگه هر روز همو ببینن دل همو می زنن و دیگه اون جذابیت پیشین رو ندارند . راستی من آپم . خوشحال میشم نظرتونو توی کامنتام ببینم. بای...
آره...می خواستم از اون نظریه هم بگم منتهی .....
خوبه که تو گفتی!
چی ؟آپی؟داون نیستی؟!!
ببین این دوره ی رمانتیکتون تموم شد یه خبری بدین با بچه ها بیایم دیدنتون. البته نه این که دعوت کنینا. همین خبر بدین ما خودمون بدون دعوت میایم. با تشکرب!
ای بابا!!چرا حرف درمیارین!!! من کجاش رمانتیکم ؟؟
تازه اگر منتظرین این تموم بشه ....شرمنده باید یه ۵۰ یا ۶۰ سالی دست کم صبر کنی ....پیشنهاد می کنم منتظر نشی تموم بشه ...همین طوری پاشو بیا!!نترس واگیردار نیست این مرض رمانتیک بازی!!
منتظرم بزنگید!!
جمعه ها که خودش دلگیر هست. حالا اینجوری... چه حالی داشتی!
حالم بد نبود! فقط او نبود همین!!
ببین آرتاجان...زیاد هم جدی نگیر!!من بیست و اندی سال رو جمعه ها بدون اون بودم مطمئنم حالا یه جمعه ی دیگه هم بهش اضافه بشه ..اتفاق مهمی نمی افته!!
مریم جان تولدت مبارک باشه عزیزم!زنگ زدم خونه کسی برنداشت ِ هم خونه خودت و هم خونه مامان.شاد باشی .و برای تولدت می بوسمت .