پا تو کفش بزرگترها

تا به حال ، این قدر بی پرده از مسائل سیاسی در اینجا ننوشته ام . اما ، امروز بعد از مدتها ، دوباره می خواهم نشخوارهای ذهنی ام را در اینجا بنویسم .یادم می آید از بچگی پا تو کفش بزرگترها می کردم .حالا هم گر چه یه کمی بزرگ شدم اما هنوز عادت بچگی رو دارم ، می خوام پا تو کفش بزرگان و تحلیلگران سیاسی کنم . به هر حال یکی از فواید دولت خاتمی همین بود که به هر بچه ای اجازه داد تا حسابی پا جا پای بزرگان بگذارد!
و اما ، چندین و چند پرسش که ذهن من و احتمالا بسیاری دیگر را به خود مشغول کرده است .
برخلاف غلط از آب در آمدن بسیاری از پیش بینی ها ، تنها پیش بینی که درست در آمد ، کشیده شدن انتخابات به دور دوم بود اما چرا هاشمی و احمدی نژاد به دور دوم آمدند؟ چرا برخلاف پیش بینی ها ، هاشمی شکست خورد؟ چرا معین در دور اول ، نفر پنجم بود؟ چرا معین قبل از کروبی بالا نیامد ؟ و در پایان ، چرا احمدی نژاد انتخاب شد؟
آنچه حکومت در دور اول از آن بیم داشت ، مشارکت حداقلی مردم بود . مشارکت حداقلی آشکارا اعتراضی بود به حکومت که پس از شکست اطلاح طلبان و ناامیدی مردم چندان هم دور از انتظار نبود .
اما چرا بیم ؟؟با مشارکت حداقلی در واقع پشتوانه های مردمی نظام فرو می ریخت و این ،برای آنها که بیست و هفت سال به انقلاب مردمی افتخار کردند ، زنگ خطری بود و البته عرصه را برای اپوزیسیون مخالف هم باز می گذاشت . ناگفته نماند که دود آتش مشارکت حداقلی فقط به چشم حکومت نمی رفت ، که مردم هم از آن در امان نمی ماندند . از این رو ، حکومت تمام هم و غم خود را برای کشاندن حداکثر مردم به کار گرفت.
رای اولی ها و جشن تکلیف سیاسی هم از آن بازیهایی بود که خوب جواب داد . این جعبه ی جادویی هم با عبور از خط قرمزها ، راه را برای همگان باز گذاشت و یادمان باشد که اساسا بی حضور خاتمی اهمیت دموکراسی و مردم سالاری اساسا مطرح نمی شد و کسی نه تنها واژه ها که سر از مفاهیمشان هم در نمی آورد !
به هر حال ، حکومت از هر ترفندی برای مشارکت حداکثری استفاده کرد اما این ،مشارکت حداکثری ، فقط یکی از خواستهای دستگاه بود ، خواست دیگر ، یکدستی عقاید و آرا در دولت بعد از خاتمی بود ، حکومت ،هم، از چوب لای چرخ خاتمی گذاشتن، خسته شده بود و هم حوصله ی موی دماغ دیگری را نداشت ، از این رو آرایش نامزدها باید به گونه ای می بود که پیش بینی نتیجه در انتخابات ممکن نباشد و کشیده شدن انتخابات به دور دوم قطعی شود . با تایید صلاحیت نامزدهای ردصلاحیت شده از سوی رهبر ، آرایش نامزدها به گونه ای شد که رسیدن به هر دو خواست تضمین شود.
آیا اصلاح طلبان شکست خوردند؟ شکست اصلاح طلبان با توجه به میزان آرا چندان هم جدی نیست . اگر چه حوصله ی ماشین حساب را ندارم اما با یک دو دو تا چهارتا و کمی آمار از این ور و اون ور کش رفتن ، می بینیم که اگر اصلاح طلبان اشتباه نمی کردند ، پیروزی آنها هم در دور اول چندان دور از انتظار نبود.
با بررسی آمار دور اول این انتخابات معلوم می گردد، احمدی نژاد کمتر از بیست درصد و بسیار کمتر از ناطق نوری در انتخابات دوم خرداد رای آورد، در حالی که جمع کل شرکت کنندگان تقریبا مساوی بود.
(ادامه دارد)