بسیاری روزمرگی را نکوهش می کنند اما بر این باورم که روزمرگی هم می تواند انتخابی باشد برای بودن ....اما برخی دیگر گرچه روزمره اند ، آن را انتخاب نکرده اند ، می خواهند شدن را تجربه کنند ...اما نمی دانند چگونه ؟
مدتهاست به این می اندیشم ، شکاف بین خواست و عمل چگونه پر می شود ؟ بسیاری از آنان که  خواسته اند و توانسته اند ، پاسخ دادند ، فقط تصمیم بگیر ، تا مدتی پذیرفتم اما کافی نبود . به عنوان مثال ،70% سیگاری می خواهند که ترک کنند اما تنها 5%-3 % موفق می شوند ، چرا ؟ انگار نوع خاصی از تصمیم و شیوه ای از عمل نیاز است تا تغییر ایجاد شود .
آنچه در این یک هفته خواهم نوشت راه حلهای عملی است که تا کنون برای این پرسش یافته ام .شاید کمی از حوصله ی وب لاگ خارج باشد ، اما این هم می تواند نوعی دیگر باشد .
تجربه ها ، شنیده ها و خوانده هایم را با تو شریک خواهم شد تا شاید بتوانیم به پرسشهایمان عمق بیشتری دهیم ، پاسخهایمان را نقد کنیم و تغییر را تجربه کنیم .